کد خبر: ۳۸۹۳
۲۴ آذر ۱۴۰۱ - ۰۰:۰۰

کوچه مسجد، معبری با چهار نام

پیش‌ از احداث بولوار رضوان در خیابان شهید کاشانی12 و تخریب ده‌ها خانه و کوچه، یک فرعی وجود داشت که سر آن به ته‌پل‌محله می‌خورد و انتهایش کوچه حمام‌باغ بود. بخشی از آن در جریان خیابان‌کشی جدید از بین رفت و بر باقی‌مانده‌اش در سه سال گذشته نام شهید قانعی نشست. آن‌طور که حافظه پیر محله، آقای مؤذنی، یاری می‌کند، در هفتادهشتاد سال قبل به‌نام کوچه مسجد حمام‌باغ (فاطمیه هراتی‌ها) معروف بود.

پیش‌ از احداث بولوار رضوان در خیابان شهید کاشانی12 و تخریب ده‌ها خانه و کوچه، یک فرعی وجود داشت که سر آن به  ته‌پل‌محله می‌خورد و انتهایش کوچه حمام‌باغ بود. بخشی از آن در جریان خیابان‌کشی جدید از بین رفت و بر باقی‌مانده‌اش در سه سال گذشته نام شهید قانعی نشست.

 آن‌طور که حافظه پیر محله، آقای مؤذنی، یاری می‌کند، در هفتادهشتاد سال قبل به‌نام کوچه مسجد حمام‌باغ (فاطمیه هراتی‌ها) معروف بود. در دهه هفتاد به‌نام مدرسه (سزاوار رحمت) معروف شد، سپس نام شهید قائمی بر آن نشست و امروز هم به‌نام شهید قانعی (رضوان6) تابلو خورده‌ است.

ابتدای این کوچه با بنای جدید تکیه علی‌اکبری‌ها (1392) و فنس ورزشی شهرداری ثامن (1398) شروع می‌شود. این زمین ورزشی مجهز به زمین چمن مصنوعی به‌صورت اجاره‌ای در اختیار علاقه‌مندان قرار می‌گیرد.

 

محسن قانعی پسر بزرگ فاطمه‌خانم بود که سال1363 راهی جبهه شد. خانم احمدی می‌گوید: «شانزده‌ساله بود و با وجود رضایت ما، قبولش نکردند. یک روز گفت مادر به‌عنوان تعمیرکار می‌روم جبهه. بلدِ همین کار بود. همان‌سال خبر شهادتش را از میمک برایمان آوردند.»

 

مرحوم حاج‌احمد سزاوار رحمت از اهالی نوغان اسم و شهرت زیادی داشت، اما ثروتی که چشمگیر باشد نه. زرگر بود و همه داروندارش در خانه‌ای نه‌چندان بزرگ خلاصه می‌شد. او همین حیاط را که همه دارایی‌اش به حساب می‌آمد، سال1373 در این کوچه به مدرسه تبدیل کرد.

 

 

 

ارسال نظر